Van Slippers tot Koninkrijk (deel 6)
Door: Tim Chuckran
Blijf op de hoogte en volg Tim
25 Februari 2017 | Griekenland, Athene
Mijn terugkomst
Ik had nog veel verdriet op mijn terugreis. De kinderen probeerden me nog steeds te troosten, maar ik bleef verdrietig. Ik kon nog steeds niet geloven dat ik mijn geliefde had verloren. Ik was niet op te fleuren. De reis op mijn schip was normaal en er gebeurde niet veel. We hadden genoeg eten, warme dekens en elkaar. Ook al was ik verdrietig, de kinderen waren heel erg blij, doordat zij hun dodelijke reis overleefd hadden.
'De kust, de kust, de kust!', riepen alle kinderen tegelijk, toen zij aan de horizon de kust van Athene konden zien. Ik was ook al wat opgewekter geworden in de tussentijd. Ik was opgelucht dat die zware reis eindelijk voorbij was.
In de verte zag ik een man op een hoge rots op de kust staan. Ik weet niet hoe ik het zag, maar ik zag dat die man mijn vader was. Hij stond stil en opeens sprong hij van de rots af. 'Neeeeee!!!', riep ik toen ik dat zag. Nu kon ik het niet meer verdragen en vroeg of de oudste jongen even mijn schip wilde besturen, terwijl ik even alleen onderin het schip zat te huilen. Toen de kinderen op de kust waren gesprongen, bleef ik op mijn stoel zitten. Uren gingen voorbij en ik bleef maar zitten. Ziek van verdriet viel ik in slaap.
De volgende dag werd ik wakker en liep naar boven. Toen wist ik waarom mijn vader van de hoge rots af was gesprongen. Ik had me niet aan mijn afspraak gehouden, om de witte zeilen te gebruiken als de opdracht gelukt was. Mijn vader dacht dus dat ik had gefaald, maar dat was helemaal niet zo.
'Daar ben je,' zei mijn moeder opeens,' ik heb je overal gezocht. Het spijt me van je verlies van je vader.' Ze zei dat terwijl ze aan het huilen was. Wij gaven elkaar een knuffel en keken naar de horizon. Waar de zon net opkwam.
Twee dagen later in mijn vaders paleis, kwam mijn moeder naar me toe. Ze kwam naast me zitten en glimlachte naar me. Ze zei tegen mij: 'Mijn zoon, je bent de dapperste man, die ik ooit gekend heb en je bent vanaf nu de koning van Athene!'
Ik had nog veel verdriet op mijn terugreis. De kinderen probeerden me nog steeds te troosten, maar ik bleef verdrietig. Ik kon nog steeds niet geloven dat ik mijn geliefde had verloren. Ik was niet op te fleuren. De reis op mijn schip was normaal en er gebeurde niet veel. We hadden genoeg eten, warme dekens en elkaar. Ook al was ik verdrietig, de kinderen waren heel erg blij, doordat zij hun dodelijke reis overleefd hadden.
'De kust, de kust, de kust!', riepen alle kinderen tegelijk, toen zij aan de horizon de kust van Athene konden zien. Ik was ook al wat opgewekter geworden in de tussentijd. Ik was opgelucht dat die zware reis eindelijk voorbij was.
In de verte zag ik een man op een hoge rots op de kust staan. Ik weet niet hoe ik het zag, maar ik zag dat die man mijn vader was. Hij stond stil en opeens sprong hij van de rots af. 'Neeeeee!!!', riep ik toen ik dat zag. Nu kon ik het niet meer verdragen en vroeg of de oudste jongen even mijn schip wilde besturen, terwijl ik even alleen onderin het schip zat te huilen. Toen de kinderen op de kust waren gesprongen, bleef ik op mijn stoel zitten. Uren gingen voorbij en ik bleef maar zitten. Ziek van verdriet viel ik in slaap.
De volgende dag werd ik wakker en liep naar boven. Toen wist ik waarom mijn vader van de hoge rots af was gesprongen. Ik had me niet aan mijn afspraak gehouden, om de witte zeilen te gebruiken als de opdracht gelukt was. Mijn vader dacht dus dat ik had gefaald, maar dat was helemaal niet zo.
'Daar ben je,' zei mijn moeder opeens,' ik heb je overal gezocht. Het spijt me van je verlies van je vader.' Ze zei dat terwijl ze aan het huilen was. Wij gaven elkaar een knuffel en keken naar de horizon. Waar de zon net opkwam.
Twee dagen later in mijn vaders paleis, kwam mijn moeder naar me toe. Ze kwam naast me zitten en glimlachte naar me. Ze zei tegen mij: 'Mijn zoon, je bent de dapperste man, die ik ooit gekend heb en je bent vanaf nu de koning van Athene!'
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
